ข้างหลัง(ของ)ภาพ(รัก)

ข้างหลัง(ของ)ภาพ(รัก)


ทันทีที่อ่านถึงประโยคสุดท้ายของบทประพันธ์หนึ่ง

น้ำตาที่คลออยู่ก็ร่วงหล่นลงบนหน้ากระดาษนั้น

และเสียงสะอื้นดังขึ้นภายใน จากตัวหนังสือที่สะเทือนใจ รุมให้ข้าพเจ้าเข้าใจความรักและความรู้สึกของหม่อมราชวงศ์ หญิง กีรติที่เธอพานพบมาตลอดชีวิต และเร้าให้บทประพันธ์ตราตรึงข้าพเจ้าได้เป็นอย่างดี

ยิ่งมองย้อนถึงสิ่งที่ได้อ่านไป ภาพที่เกิดขึ้นเหมือนเกิดขึ้นจริง เป็นชีวิต เป็นเหตุการณ์ของคนคนหนึ่งที่ประสบมา

ประกอบกับสิ่งที่แฝงมาอย่างแยบยล คือ ปรัชญาที่ลึกซึ้ง

อย่างความรักของกีรตินั้นตีความได้อย่างหนึ่งว่า

ทุกคนอาจไม่สมหวังกับความรัก แต่ความรักเกิดขึ้นกับทุกคน

นอกจากนี้ สำนวนภาษาช่างสวยงาม และคมลึกดัง “กุหลาบ” เช่น ในวาระสุดท้ายของคุณหญิง กีรติ

ภาพมิตาเกะที่เธอวาดให้นพพรไปและถามว่า
“จำได้ไหม นพพร ว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นั่น”
ข้าพเจ้าระลึกเห็นถึงเหตุการณ์ที่เขามิตาเกะได้อย่างแจ่มกระจ่าง...
เนื่องจากภาพวาดเขามิตาเกะนั้นสะท้อนความหลังไว้
“ความรักของผมเกิดขึ้นที่นั่น” ข้าพเจ้าตอบ
“ความรักของเรา นพพร” พูดแล้วเธอหลับตา และพูดต่อไปอย่างแผ่วเบาเหลือเกิน “ความรักของเธอเกิดที่นั่น และก็ตายที่นั่น แต่ของอีกคนหนึงยังรุ่งโรจน์อยู่ในร่างที่กำลังจะแตกดับ”
และ ประโยคที่สะกดลงความทรงจำของใครหลายคนไว้อย่างยาวนาน คือ “ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันอิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก”


และ นี่ก็ ...
คือ บทประพันธ์หนึ่งของศรีบูรพา เรื่อง “ข้างหลังภาพ”
บท แสดงถึงสำนวนภาษาที่สวยงาม และบรรยายให้เห็นลักษณะของตัวละครได้อย่างดี
ประ ทับใจข้าพเจ้าในความรักอันแสนบริสุทธ์ของกีรติและถ้อยคำที่ละเอียดละออใน
การประพันธ์
พันธ์ แห่งวรรณศิลป์ผูกร้อยเรียงให้ข้าพเจ้าลุล่วงเข้าสู่ห้วงของภาษา

เรื่อง มีความสมบูรณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ ครบทั้งคุณค่าทางภาษา และคุณค่าทางปัญญา
ข้าง หลังภาพ ได้แฝงปรัชญามากมาย และข้อคิด โดยเฉพาะเรื่อง ชีวิตกับความรัก
หลัง ของปกที่พิสูจน์เองแล้ว ว่า ข้างหลังภาพ นั้นมีชีวิต และเป็นชีวิตที่ตรึงตราอยู่ในหัวใจของข้าพเจ้า
ภาพ ทุกภาพ มีข้างหลังของภาพ