ประสบการณ์การเสพสื่อที่ประทับใจ

ประสบการณ์การเสพสื่อที่ประทับใจ

เวลากว่า 18 ปีที่ผ่านมาของข้าพเจ้า สื่อต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือ นิตยสาร ละคร วิทยุโทรทัศน์ หรือแม้กระทั่งภาพยนตร์ ได้ถ่ายทอดความรู้ ความคิด อารมณ์ และความรู้สึก ให้ข้าพเจ้าสามารถสัมผัสได้ถึงความแตกต่างของสื่อเหล่านี้ด้วยลักษณะเฉพาะ ตัวของสื่อแต่ละประเภท อีกทั้งความแตกต่างของเรื่องราว ในแต่ละประเภทของสื่อด้วยความแตกต่างของผู้ส่งสาร ทั้งนี้จากประสบการณ์การเสพสื่อ ข้าพเจ้าตระหนักได้ถึงความสำคัญของการสื่อสาร อีกทั้งยังเป็นหน่วยความจำหนึ่งที่ข้าพเจ้าสามารถคัดเลือกจัดเก็บข้อมูลและ ความประทับใจเหล่านั้นไว้ในความทรงจำ ซึ่งความประทับใจนั้นมีทั้งความรู้สึกที่สุขอย่างปลาบปลื้ม สนุกอย่างหรรษา เศร้าอย่างซึ้งใจ หรือทุกข์อย่างขมขื่น แต่ทั้งนี้นับได้ว่าความประทับใจของข้าพเจ้ามีมากมายและหลากหลาย เช่นเดียวสื่อ

สื่อหนึ่งที่ข้าพเจ้าเพิ่งรู้จักเมื่อสองสามปีที่ผ่านมา เมื่อข้าพเจ้าได้มีโอกาสลองสัมผัส ความรู้สึกประทับใจเกิดขึ้นกับข้าพเจ้าจนทำให้ข้าพเจ้าสนใจ ถึงขนาดที่ข้าพเจ้าติดตามความเป็นไปของสื่อนี้มาโดยตลอดและสัมผัสทุกครั้ง ที่มีโอกาส อีกทั้งเมื่อกล่าวถึงสื่อที่ประทับใจขึ้นมา ข้าพเจ้าจะนึกถึงสื่อนี้ในทันที เนื่องจาก สื่อตามที่กล่าวมาถึงความรู้สึกดีนี้เป็นสื่อหนึ่งในศาสตร์การแสดงที่มีความ เป็นมายาวนาน และได้รับการกล่าวขานถึงความยากของการแสดงที่ต้องใช้ฝีมือประสบการณ์และการ ฝึกซ้อมอย่างหนัก ด้วยลักษณะเช่นนี้สื่อที่ข้าพเจ้าประทับใจอย่างสุขตราตรึง คือ ละครเวที
ข้าพเข้ามีโอกาสรับชมละครเวทีครั้งแรกจากที่ข้าพเจ้าได้รับข้อมูลประชา สัมพันธ์ของละครเวทีเรื่องหนึ่ง ทั้งจากการจัดแสดงตามป้ายประกาศต่าง ๆ และจากการให้สัมภาษณ์ของผู้กำกับและนักแสดง รวมไปถึงการเจาะลึกเบื้องหลังการทำงานของละครเวทีเรื่องที่กำลังจะจัดแสดงนั้น ข้อมูลสำคัญที่ข้าพเจ้าได้รับจากการประชาสัมพันธ์นั้นคือ ละครเวทีเรื่องนี้ได้นำมาจากหนังสือที่ประพันธ์โดยนักประพันธ์ชื่อดังคน หนึ่งของเมืองไทย ซึ่งงานเขียนของเธอหลายเรื่องได้ถูกนำมาดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์และภาพยนตร์ มากมายหลายครั้ง และทุกเรื่องได้รับความนิยมอย่างมากเช่นกัน โดยเฉพาะเรื่องที่นำมาจัดทำเป็นละครเวทีนี้ก็ได้รับความนิยมมาจากในรูปตัว หนังสือและนำมาทำเป็นละครโทรทัศน์ และภาพยนตร์ จนในที่สุดได้ทำเป็นละครเวทีอีกหนึ่ง นอกจากนี้ ละครเวทีเรื่องนี้เคยทำการจัดแสดงไปแล้วครั้งหนึ่งก่อนหน้าไม่นาน และครั้งนี้จะนำมาแสดงใหม่ด้วยกระแสผู้ชมที่ต้องการชมอีกมาก จึงทำให้จัดขึ้น ทั้งนี้ระยะเวลาของครั้งหลังห่างกับครั้งก่อนที่แสดงจบไปเพียงไม่กี่ปี ข้าพเจ้าจึงขอคุณแม่ซื้อบัตรชมละครเวทีเรื่องนี้ ถึงแม้ราคาบัตรจะค่อนข้างสูง แต่หลังจากที่ได้ชม ข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจอย่างมาก ละครเวทีที่บรรยายสรรพคุณมานั้นคือ เรื่อง “ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล”

สิ่งที่สัมผัสได้จากการชมละครเวทีอันได้จากลักษณะอันโดดเด่นของละรเวทีและ ลักษณะของมิวสิคัล (การแสดงประกอบการร้องเพลง) คือการแสดงของผู้แสดงที่แสดงต่อหน้าผู้ชม ด้วยองค์ประกอบต่าง ๆ ทั้งเครื่องแต่งกาย ฉาก แสง และเสียง อีกทั้งการโต้ตอบของผู้ชมที่มีต่อผู้แสดงในทันที ไม่ว่าจะเป็นเสียงหัวเราะหรือเสียงปรบมือ นอกจากนี้คือสุนทรียรสด้วยทำนองเพลงบรรเลงและคำร้อง ด้วยประสบการณ์หลังจากที่ข้าพเจ้าได้รับชมละครเวทีในเรื่องต่อ ๆ มา “ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล” ยังเป็นละครเวทีเรื่องแรกและเรื่องที่ข้าพเจ้าประทับใจมากที่สุด

ความแตกต่างที่เรื่อง “ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล” แตกต่างจากเรื่องอื่น ๆ ช้าพเจ้าสังเกตได้ตลอดทั้งการแสดง คือเ การแสดงเปิดตัวด้วยการฉายภาพเคลื่อนไหวลงบนผ้าขนาดใหญ่ซึ่งใช้เป็นฉากแสดง อันเป็นลูกเล่นที่ตระการตา จากนั้นฉากต่อ ๆ มามีเทคนิคของพื้นเวทีที่สามารถหมุนพื้นในรูปของวงกลมโดยที่แต่ละส่วนของวง กลมที่ยื่นออกมาในแสงเวทีจะเป็นฉากหนึ่งของการแสดง เทคนิคของแสงในการเปลี่ยนกาลเวลา เนื่องด้วยในเนื้อเรื่องมีกระจกที่เป็นสื่อระหว่างยุคหนึ่งกับอีกยุคหนึ่ง ในการพามนุษย์ข้ามเวลากลับไปในอดีต ซึ่งแสงที่นำมาใช้สามารถให้ผู้ชมสังเกตไม่ถึงว่าฉากนั้นเปลี่ยนไปตอนไหน หรือตัวละครเข้าไปในกระจกนั้นด้วยวิธีใด นอกจากเทคนิคทางการวางแผนดังกล่าว เรื่องนี้มีสิ่งหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้กับผู้ชม รวมถึงข้าพเจ้าอย่างมากคือเทคนิคทางเครื่องแต่งกายของผู้แสดงทั้งตัวละคร หลักและนักเต้น เนื่องด้วยความสวยงามวิจิตรในแต่ละชุดที่ละเอียดและหลากหลาย และเทคนิคเครื่องแต่งกายชุดหนึ่งในฉากของนางเอกที่ติดตาตรึงใจข้าพเจ้ามาจน ทุกวันนี้อยู่ที่ฉากที่นางเองเปลี่ยนชุดด้วยการปลดให้เสื้อด้านบนตกลงมาเป็น กระโปรงเป็นชุดใหม่ ซึ่งฉากนั้นประกอบกับเพลงขับร้องที่ทรงพลังจึงเป็นภาพหนึ่งที่ข้าพเจ้าไม่ ลืมไปจาก “ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล” ได้

หากความประทับใจอันเกิดขึ้นเพียงได้ชมจากการแสดงที่ออกมาคงไม่ถึงแก่นที่จะประทับในใจได้มากที่สุด แต่ด้วยความลึกซึ้งของเบื้องหลัง ไม่ว่าด้วยการควบคุมของผู้กำกับ การสร้างสรรค์ออกแบบฉาก แสง เสียง การแต่งเพลงทั้งคำร้องและทำนองแบบออร์เคสตรา และที่สำคัยไม่เป็นรองส่วนอื่น ๆ ของละครเวทีคือบทละคร สิ่งสำคัญหนึ่งที่สามารถควบคุมการดำเนินเรื่องได้ ซึ่งเป็นที่น่าชื่นชม อันเป็นความอัจฉริยะที่สามารถมองภาพหรือจินตนาการได้ ทำสิ่งที่เป็นนามธรรมส่งผ่านความคิดมาเป็นคำพุดให้เป็นเรื่อง ให้เกิดอารมณ์ และให้มีพลังได้

ลักษณะในส่วนต่าง ๆ ทั้งที่เป็นลักษณะของละครเวที และลักษณะที่ละครเวทีเรื่อง “ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล” มีนั้นล้วนสร้างแรงบันดาลใจให้ข้าพเจ้าเห็นถึงความทุ่มเทจากความพยายามและ ความสามารถรวมกันเป็นการทำงานที่รวบรวมศาสตร์หลาย ๆ แขนงไว้ ฉะนั้นละครเวทีแต่ละเรื่องจำเป็นต้องใช้ความรู้และทักษะที่หลากหลายและต่าง การฝึกฝน เช่น การเขียนบท การฝึกซ้อมการแสดง การปรับใช้เทคนิคต่าง ๆ ของสียงและแสง การออกแบบและจัดทำฉาก เป็นต้น

ละครเวที สื่อหนึ่งที่ข้าเจ้าประทับใจนี้ ยังมีสื่ออื่น ๆ ที่ทำให้เกิดความประทับใจที่แตกต่างกัน อย่างสื่อภาพยนตร์จะให้ความรู้สึกในเทคนิคการตัดต่อ การจัดภาพ แสงและเสียงที่ทั้งจัดทำเองและเป็นธรรมชาติ ซึ่งภาพยนตร์จะสะท้อนถึงชีวิตสังคม ความคิดสร้างสรรค์ที่มาจากจินตนาการได้โดยข้อจำกัดมีน้อยกว่าการทำภาพยนตร์ ในอดีตซึ่งทักษะ การฝึกฝน รวมไปถึงลักษณะการทำงานการทำภาพยนตร์แตกต่างจากละครเวที อย่างไรก็ตาม ศิลปะล้วนมีหลากหลายมากมายเป็นศาสตร์การแสดงแขนงหนึ่งที่มีองค์ประกอบให้ ประกอบกันเป็นละครเวทีเรื่องหนึ่งมากมาย ในแต่ละเรื่องนั้นมีความยากที่ไม่เท่ากัน บางเรื่องอาจยากที่บทละครที่ต้องดัดแปลง บางเรื่องอายากที่การค้นคว้าหาข้อมูลอ้างอิง แต่เรื่อง “ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล” ข้าพเจ้าสังเกตว่าความยากอยู่ในทุก ๆ ด้าน รวมถึงความยากที่กล่าวผ่านมา